Jump to content

Տիգրան Վարժապետյան

Վիքիպեդիայից՝ ազատ հանրագիտարանից
Տիգրան Վարժապետյան
Ծնվել է1913(1913)
ԾննդավայրՄարաշ, Ադանայի վիլայեթ, Օսմանյան կայսրություն
Վախճանվել է1981(1981)
Վախճանի վայրԲեյրութ, Լիբանան
Մասնագիտությունբժիշկ, գրող
Ազգությունհայ
ԿրթությունԲեյրութի ամերիկյան համալսարան

Տիգրան Հակոբի Վարժապետյան (1913, Մարաշ, Ադանայի վիլայեթ, Օսմանյան կայսրություն - սեպտեմբերի 19, 1977(1977-09-19), Բեյրութ, Լիբանան), հայ բժիշկ, գրող, արձակագիր։ Գրող և գրաբարագետ Հակոբ Վարժապետյանի որդին, մանկավարժ և թարգմանիչ Սիսակ Վարժապետյանի կրտսեր եղբայրը։

Կենսագրություն

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Ծնվել է Կիլիկիայի Մարաշ քաղաքում, ներկայիս Թուրքիայում։ Հազիվ երկու տարեկան հասակում՝ զրկվում է հորից, որ համանուն քաղաքի ազգային վարժարանի տնօրեն, գրող ու գրաբարագետ Հակոբ Վարժապետյանն էր։ 1915 թվականի Մեծ Եղեռնը և 1920-ական թվականների դեպքերը նրան հասցնում են Հալեպ։ Տեղի ամերիկյան որբախնամ հաստատությունների փակումից հետո Տիգրան Վարժապետյանը փոխադրվում է Բեյրութ, հաճախում է նախ հայ ավետարանականների վարժարանը, ապա ավարտելով այն, 1929 թվականին մտնում է Բեյրութի ամերիկյան համալսարանը, որն ավարտում է 1937 թվականին՝ ստանալով բժշկի վկայական։ 1947 թվականին մասնագիտության մեջ խորանալու նպատակով մեկնում է ԱՄՆ։ Երկրի կյանքի լայն ու բազմակողմանի ճանաչմամբ էլ ստեղծվում են նրա արձակի լավագույն էջերը։

Ստեղծագործություններ

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Տիգրան Վարժապետյանի պատմվածքների առաջին ժողովածուն՝ «Կյանքի քառուղիեն» խորագրով, լույս է տեսել Բեյրութում, 1946 թվականին, երկրորդ ժողովածուն («Զառիթափին վրա») կրկին Բեյրութում, «Անի» ամսագրի մատենաշարով, 1957 թվականին։ Ապա լույս են տեսել՝ «Բժիշկը կյանքին և մահվան հետ» պատմվածքների ժողովածուն (Բեյրութ, 1967), «Գարուն ա...» պատմվածքների ժողովածուն Կոմիտասի մասին (Բեյրութ, 1969), «Արծիվը կը սավառնի» վավերագրական վեպը, որ զորավար Անդրանիկ Օզանյանի կյանքի պատմությունն է (1978)[1]։

Ծանոթագրություններ

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
  1. Սևան, Գեղամ; Գաբրիելյան, Վազգեն (1986). Սփուռքահայ պատմվածք, հատոր 2. Երևան: Երևանի համալսարանի հրատարակչություն. էջ 572.